Obraz z widok na góry, Monte Rosa i szeroką dolinę - Silvio Poma

Silvio Poma (Trescore Balneario, 1840 - Turate, 1932) to włoski malarz uważany za jednego z najwybitniejszych malarzy pejzażowych Lombardzkiego Weryzmu końca XIX wieku. 

Ten relaksujący widok na góry, Monte Rosa i szeroką dolinę poniżej zboczy wschodniej ściany masywu, zaczerpnięty od strony Piemontu, prawdopodobnie z Macugnaga, pochodzi z prywatnej kolekcji mediolańskiej i jest w dobrym stanie. 

Płótno zostało wyczyszczone i naprawiono małą łzę. Obraz jest teraz przedstawiany jako obraz fotograficzny; nieznaczne rozluźnienie i minimalne nacięcia na zewnętrznych krawędziach, zamaskowane i chronione przez ramę, można naprawić tylko przez wyłożenie płótna. 

Krajobraz Verbano powtarza się z pewną częstotliwością w produkcji Poma. Praca ponownie proponuje werystyczny język, który wyróżnia jego malarstwo, które ujawniało się od początków artysty, sięgające początku lat siedemdziesiątych, do niemal niezmienionego do końca wieku. Omawiany widok wykorzystuje tradycyjną strukturę kompozycyjną, która zapewnia nieokreślony pierwszy plan, z lekko niewyraźną aglomeracją miejską, ożywioną przez niektóre plamki wypasanych krów, skontrastowaną z panoramiczną obrazowością majestatycznego krajobrazu tła. 

Brał udział jako ochotnik w II wojnie o niepodległość, a później podjął życie wojskowe, ale w 1866 r. Po zachorowaniu na malarię opuścił wojsko. Po powrocie do Mediolanu uczęszczał do pracowni Giovana Battisty Lellego i Gerolamo Induno, obu malarzy-żołnierzy, z którymi miał kontakt przy okazji kampanii wojskowej w 1859 roku. Usunięto kilka historycznych obrazów, jego produkcja to w większości składający się z krajobrazów i krajobrazów morskich, w tym Monte Rosa i Prealpy z jeziora Maggiore, wystawionych w Mediolanie na krajowej wystawie sztuk pięknych w 1906 roku. 

Debiutował na Wystawie Sztuk Pięknych w Brerze w 1869 roku, ale pierwsze oficjalne nagrody nadeszły dopiero w połowie kolejnej dekady: w 1876 roku zdobył nagrodę Mylius Akademii Sztuk Pięknych Brera za płótno o tematyce historycznej osadzonej w szerokim kontekście. naturalny o romantycznym smaku; w 1877 jeden z jego pejzaży został zakupiony na Wystawie Narodowej w Neapolu przez Vittorio Emanuele II. Był bardzo skromnym i dobrym człowiekiem. W Bergamo, w Galleria della Permanente, w 1946 roku urządzono dla niego pamiątkową wystawę, na którą składały się dwadzieścia cztery prace, z których niektóre są bardzo znaczące.

Przepiękne meble antyczne oraz akcesoria wyposażenia, mogą być doskonałym pomysłem na urządzenie naszych wnętrz. Obecnie jest coraz więcej miłośników dobrej jakości starych produktów, które mają określoną charakterystykę i duszę. To ukłon w stronę historii, tworzenia i projektowania klasycznych oraz ponadczasowych mebli. Istnieje wiele różnych stylów w meblarstwie antycznym, a każdy z nich ma swoje wyróżniające się cechy.

Jest wiele różnych stylów cechujących antyczne meble, jednak możemy wyróżnić kilka najważniejszych. Meble eklektyzmu to wiek XIX, na który przypada miłościwie panujący styl biedermeierowski. Jego odmiany w początkowych latach tego stulecia to meble antyczne neogotyckie, gotyckie, rokoko, styl Ludwika Filipa, czy w końcu angielski styl Wiktoriański. Pod koniec wieku te style przechodzą w pseudo style klasycyzmu, renesansu i baroku.

Meble w stylu Empire to okres między końcem XVIII a początkiem XIX wieku. Wszystko wzięło się od panowania Napoleona. Tam narzucono znaczne podobieństwo i nawiązania do zdobień rzymskich i greckich.

Meble klasycystyczne to styl Ludwika XVI, które także silnie nawiązują do architektury antycznej. Ciekawe i warte uwagi są wszelkie produkty antyczne w stylu rokoko oraz Ludwika XV. Następny jest barok, którego nazwa pochodzi od portugalskiego barocco – co w tłumaczeniu jest nieregularnie rozwiniętą perłą. Były to bardzo reprezentacyjne meble, które miały dosłownie ociekać blichtrem i pełnić znaczącą rolę w luksusie. Wyjątkowe, selektywnie używane materiały stosowano po to, aby jeszcze bardziej podkreślić wyniosły ton tych wyrobów.

Dzisiaj możemy obserwować, jak bardzo duży wpływ właśnie miał styl barokowy na dzisiejsze klasyczne meble, które są projektowane z dużym podobieństwem do dawnej epoki. Znaczącym także stylem jest renesans. Który rozkwitał w XV i XVI wieku i wywarł także duże piętno na sztukę tworzenia mebli. Styl renesansowy był dosyć ciężki i masywny. Używano brązowych bejc, a także gzymsy, mocne cokoły oraz płaskorzeźby. Na pewno można powiedzieć, iż były to dosyć specyficzne produkty, ale dał sporo nowych możliwości jak np. konstrukcja kredensu, czy ogólnie szeroko pojęte meble skrzyniowe. Tutaj także interesowano się mitologią i antycznymi czasami, więc podpory czy nogi przybierały formy zwierzęce.

Łapy lwa, głowy orła – to częsty widok właśnie w stylu renesansowym. Aktualnie sporo światowych marek odtwarza tak wykonane meble biorąc przykłady z twórców włoskich czy francuskich. To przejaw podziwu i dbania o historię najpiękniejszych renesansowych antyków. Należy pamiętać, że w każdym kraju inaczej postrzegano wytwarzanie mebli, więc każdy styl w danym państwie miał swój oddzielny charakter. To bardzo ważne, szczególnie przy wyszukiwaniu odpowiedniego dla swojego wnętrza luksusowego antyku.

Najważniejsze w prestiżowych meblach antycznych jest oryginalność. I to jest finalnie istotne z punktu nabywcy, ponieważ na rynku krąży wiele falsyfikatów. Firma Luxury Products dostarcza dokument potwierdzający zgodność produktu z faktycznym opisem i zdjęciem. Do Państwa dyspozycji mamy rzeczoznawców dzieł sztuki, historyków oraz ekspertów z całego świata.