Książka Ancient Ivory Arcydzieła Imperium Asyryjskiego - Thames & Hudson

Kość słoniowa jest cudownym materiałem: dotykowym, pięknym, wykonalnym w wielu różnych formach i najsilniejszym w królestwie zwierząt. Na nieszczęście dla słonia, ze względu na jego rzadkość i trudność jego zdobycia, został wysoko ceniony od paleolitu do dnia dzisiejszego - w rzeczywistości na słonia syryjskiego polowano do wyginięcia. Jednak to na początku pierwszego tysiąclecia pne - „wieku kości słoniowej” - dosłownie tysiące rzeźbionych kości słoniowych trafiło do asyryjskiej stolicy Kalhu lub współczesnego Nimrudu w północnym Iraku. Większość nie była tam produkowana w sercu starożytnej Asyrii, ale przybyła jako prezent, hołd lub łup zebrany przez królów asyryjskich z małych sąsiadujących państw starożytnego świata Bliskiego Wschodu, a sama kość słoniowa prawdopodobnie pochodzi od słonia afrykańskiego.

Kości słoniowe odkryto po raz pierwszy w połowie XIX wieku przez znanego wiktoriańskiego podróżnika i poszukiwacza przygód Austena Henry'ego Layarda, ale dopiero w połowie XX wieku wielkość skarbu zrealizował Max Mallowan, mąż Agathy Christie. Od tego czasu odkryto tysiące niezwykłych kości słoniowych z ruin ekstrawaganckich pałaców, świątyń i fortów starożytnego miasta. Jednak w ostatnich latach wiele zostało zniszczonych lub zagrożonych w następstwie inwazji na Irak i rabunku Muzeum Iraku, a także trwającego konfliktu i niszczenia dziedzictwa kulturowego w regionie. W rezultacie kości słoniowe zachowane na tych stronach stanowią unikalny i niezrównany zapis zaginionej sztuki Bliskiego Wschodu.

Manufaktura Thames & Hudson została założona w 1949 r. Przez Waltera i Evę Neurath. Ich największą pasją i misją było stworzenie „muzeum bez ścian” oraz udostępnienie szerokiej publiczności świata sztuki, a także badań czołowych naukowców. Aby odzwierciedlić międzynarodowe perspektywy, nazwa przedsiębiorstwa połączyła rzeki przepływające przez Londyn i Nowy Jork, reprezentowane w swoim logo przez dwa delfiny symbolizujące przyjaźń oraz inteligencję, jedną skierowaną na wschód, drugą na zachód, sugerującą związek między Starym Światem a Nowym.

Dzisiaj, nadal niezależna, rodzinna manufaktura, Thames & Hudson jest jednym z wiodących na świecie wydawców książek ilustrowanych z ponad 2000 tytułów drukowanych. Publikuje wysokiej jakości książki kolekcjonerskie we wszystkich obszarach kreatywności wizualnej: sztukach (sztuk pięknych, stosowanych, dekoracyjnych, wykonawczych), architekturze, projektowaniu, fotografii, modzie, filmie i muzyce, a także archeologii, historii i kultury popularnej. Rozwija się także lista książek dla dzieci. Z siedzibą w Londynie i siostrzanej firmie w Nowym Jorku i filie w Melbourne, Singapurze oraz Hongkongu. W Paryżu, kolejna spółka zależna, Interart, dystrybuuje książki w języku angielskim we Francji.

Historia marki Thames & Hudson

Walter Neurath urodził się w Wiedniu w 1903 r. W 1938 r. Opuścił rodzinne miasto - gdzie prowadził galerię sztuki i wydawał ilustrowane książki - do Londynu. Początkowo pracował jako dyrektor produkcji w Adprint, marce założonej przez wiedeńskiego emigranta Wolfganga Fogesa. Neurath i Foges opracowali nowatorską koncepcję tego, co dziś jest nazywane opakowaniem książek (lub wydawaniem towarzyszącym), w którym pomysły na książki są opracowywane, zamawiane, produkowane i sprzedawane wydawcom działającym na różnych rynkach i w różnych językach, aby tworzyć duże nakłady, a tym samym obniżać jednostkowe koszty produkcji. Koncepcja Neuratha była pierwszą z wielu innowacji, które poprzez Thames & Hudson wprowadził do świata wydawnictw.

Pragnąc kontynuować pakowanie książek kolekcjonerskich w drugim wydaniu i uznając potrzebę amortyzacji wysokich kosztów produkcji ilustrowanych książek, Neurath założył własne wydawnictwo, obejmujące biura w Londynie i Nowym Jorku jesienią 1949 roku. Eva Neurath, która przybyła w Londynie z Berlina w 1939 r. była współzałożycielem.

Z dziesięciu tytułów, które zostały opublikowane na pierwszej liście Thames & Hudson w 1950 r., Angielskie katedry, ze zdjęciami Martina Hürlimanna, były pierwsze i odnosiły największe sukcesy. Świadectwo silnego przekonania marki od samego początku w zakresie długowieczności książek, pozostało w druku do 1971 roku. W pierwszym roku publikacji pojawił się także „Poza moimi późniejszymi latami” Alberta Einsteina, wczesny wskaźnik rozległości programu. Wraz ze stopniowym i pomyślnym rozszerzaniem listy, która wzrosła z dziesięciu tytułów w 1950 r. Do 144 w 1955 r., Firma przeniosła swoje biura w High Holborn i w 1956 r. Przeniosła się do georgiańskiej kamienicy przy Bloomsbury Street 30, niedaleko Bedford Square, a następnie epicentrum wydawnictw książkowych w Londynie. Manufaktura pozostała pod tym adresem, ostatecznie rozwijając się do pięciu domów, do 1999 r., Kiedy wróciła do High Holborn.

W 1958 r. Thames i Hudson wprowadzili na rynek jedną z najbardziej znanych serii, World of Art, która stała się podstawą bardzo zróżnicowanej listy. Charakteryzują się kieszonkowym rozmiarem i czarnymi kolcami, seria rozszerzyła się w ciągu zaledwie siedmiu lat, obejmując 49 tytułów. Prawie 60 lat później w serii pojawiło się ponad 300 tytułów, z których, według Christophera Fraylinga, „w każdej szkole artystycznej w kraju są„ poplamione farbą kopie ”.

Inne ważne serie, które nadały liście głębię i prestiż, to Ancient People and Places, pod redakcją Glyna Daniela, który od lat 50. XX wieku przyczynił się do powstania pionierskiego zainteresowania archeologią, zarówno w formie książkowej, jak i telewizyjnej. Ponad 34 tytuły zostały opublikowane w serii w ciągu 34 lat. Wielkoformatowa seria Great Civilizations, wydana w 1961 roku, zawierała wkłady tak cenionych naukowców, jak Alan Bullock, Asa Briggs, Hugh Trevor-Roper, A. J. P. Taylor i John Julius Norwich.
Po zbudowaniu jednego z najważniejszych wydawnictw w Europie w czasie krótszym niż dwie dekady Walter Neurath zmarł w 1967 roku w wieku 63 lat. Rzeźbiarz Henry Moore napisał, że „jego śmierć była stratą dla naszego życia kulturalnego”. Sir Herbert Read zauważył, że Neurath „bardziej niż jakakolwiek inna osoba była odpowiedzialna za rewolucję w publikowaniu książek o sztuce” i był „jednym z tych rzadkich przedsiębiorców, którzy z powodzeniem łączą bystrość biznesu z idealizmem”. Eva Neurath została przewodniczącą. Syn Waltera, Thomas, który wraz ze swoją siostrą Constance dołączył do firmy w 1961 r., Został dyrektorem zarządzającym; Constance później przez kilka dekad pełnił funkcję dyrektora artystycznego. Zarówno Thomas, jak i Constance pozostają w zarządzie Thames & Hudson, podobnie jak córki Thomasa, Johanna i Susanna.
Od wyprodukowania pierwszego komercyjnego wydania The Book of Kells po triumfalną publikację sześciotomowego Vincenta van Gogha - Listy, od takich technicznych innowacji, jak „francuskie fałdy”, po kontrowersyjną dokumentację sztuki graffiti w Subway Art, Thames i Hudson zawsze był w awangardzie, zarówno pod względem kulturowym, jak i technik produkcji.

2016 rok otworzył niezwykły nowy rozdział dla firmy, zapowiadając partnerstwo wydawnicze z dwoma najważniejszymi muzeami na świecie: British Museum oraz Victoria and Albert Museum.

Świat sztuki i stypendium pozostaje zatem w centrum programu wydawniczego Thames & Hudson, który pozostaje wierny swojej podstawowej zasadzie: zapewnienia „muzeum bez ścian”.
Dzisiaj Thames & Hudson to rozpoznawalna międzynarodowa marka, które jest symbolem Angielskich wydawnictw. W swojej ofercie mają tysiące ciekawych tytułów książek. W tym wiele z nich to ekskluzywne książki kolekcjonerskie.